DONANMA....

Yunan savaşı (1897) başarı ile bitirildi. Fakat bu savaş bağlamında aldığım emirleri yerine getirmediğimi, hatta bu konuda iradeye karşı konularak zaten o zaman varlığı kuşkulu olan donanmayı kaçınılmaz bir felaketten, osmanlılık şanına şaibe pisliğini bulaştırmaktan kurtardığımı, savaş gemilerinin burada yapımındaki yolsuzluklara, Avrupaya sipariş edilen satın almadaki hainlikleri anlayarak hiçbir şeyi kabul etmediğimi ve hoşgörü göstermediğimi gören bahriye nezareti benim rızama ve görüşüme görmeksizin Kal'a-yı Sultaniye'de görevime devamımı bana bildirmiştir. Benim kişiliğim hakkındaki garazlı duyguların sonucu olarak donanmanın her türlü işleri engelleniyor, devamlı olarak dedikodular çıkarmak politikası izleniyordu. En umulmayan yerlerden hiç tahmin olunmaz şekilde jurnal edildiğimi öğreniyordum. Çanakkale'ye sürgüne gönderilmiş durumda idim. Bu hal on yıl sürüp gitmiştir. En sık iki ayda bir verilen maaşlar Kal'a geride bırakılıyordu. Mürettebat, gemilerin ihtiyaç halinde atılan ikinci demirini almakta zorluk içinde kalacak derecede azalmış, gönderilen askerlerin yerine yenileri gönderilmemişti. Sonunda gemiler çürüdü ve içinde askerlerin barınamayacağı hale geldi. Subaylar kamaralarına şemsiyeleri açık vaziyette girer çıkar oldular. Gereken tamirlerin yapılması için yazılan yazılar hasıraltı ediliyordu. Halbuki Kal' da havuz da yoktu. YALNIZ BİR ŞEYİN GELİŞMESİNE DİKKAT EDİLİYORDU: AHLAK BOZULMASINA.